عرب‌ها انتحاري ظاهر مي‌شوند

رويارويي تيم‌هاي ملي فوتبال ايران و امارات كه در كورس صعود به جام جهاني 2010 براي سومين بار تكرار مي‌شود، مي‌تواند آزموني تعيين‌كننده براي علي دايي و شاگردانش باشد.

به گزارش خبرنگار ورزشي تابناك، تيم دايي كه در دو ديدار نخست از حضور مهره‌هاي چندان باتجربه‌اي سود نمي‌برد، به تدريج با تغيير رويه علي دايي به جايي رسيد كه بازيكنان باتجربه را نيز در تركيب خود ديد تا در دو ديدار نخست ايران در مرحله گروهي، تنها سه گل را توسط همين بازيكنان باتجربه به ثمر رسانده باشد.

تيم ايران كه در دقايق پاياني بازي برابر عربستان با گل نكونام، موفق به فرار از تنگنا شده بود، در ديدار با كره شمالي در تهران، با گل مهدوي‌كيا و نكونام از حريف دو بر يك جلو افتاد تا اين بار هم در دقايق پاياني از مخمصه جان سالم به در ببرد و فشارهاي بي‌امان كره شمالي، طعم نخستين پيروزي خانگي در راه جام جهاني را در كام دايي تلخ نكند.

بازي با امارات در ساعت 7:15 دقيقه روز چهارشنبه به وقت تهران در ورزشگاه «آل مكتوم» شهر دوبي، مي‌تواند آخرين فرصت ايران براي گرفتن زهرچشم از حريفان باشد.

بايد توجه داشت كه كسب تساوي باارزش در عربستان و پيروزي سخت در تهران، بيش از آن‌كه حاصل بازي منسجم تيمي باشد، بيشتر مخلوق توانايي‌هاي فردي بازيكنان ما بود و به رغم تعطيلي‌هاي پياپي ليگ براي تمرينات تيم ملي، هماهنگي لازم در ميان نفرات تيم ديده نمي‌شد.



تيم ما كه در مرحله پيش، موفق شد در امارات يك بر صفر تيم تحت هدايت «برونومتسو» را شكست دهد، اين بار همان تيم را با تفكر فرانسوي «دومينيك پاتيني» پيش روي دارد.

هرچند نمي‌توان از حركت مثبت سرمربي تيم ملي در دعوت بازيكنان شايسته و مطرح ليگ به تيم ملي به سادگي گذشت، اما شايد همين كار باعث شده تا در هر اردو، بازيكنان متفاوتي در كنار يكديگر قرار گيرند و شايد يكي از دلايل هماهنگ نبودن بازيكنان و سردرگمي آنان در زمين نيز همين باشد.

با توجه به بازي‌هاي سختي كه تيم ما در دور برگشت دارد، بايد گفت ما به امتياز اين ديدار به شدت نياز داريم تا بتوانيم دست‌كم در فرصت‌هاي بعدي انسجام تيمي را بازسازي كرده و با قدرت بيشتري در برابر حريفان قرار بگيريم.

ما در دور برگشت پس از بازي با عربستان در تهران در فروردين ماه، در خرداد ماه، برنامه بسيار سنگيني را پيش رو داريم و پس از ديدار با كره شمالي در پيونگ‌يانگ در شانزدهم خرداد، بايد در بيستم خرداد در تهران به مصاف امارات برويم و 27 خرداد در سئول آخرين ديدار خود را برابر كره جنوبي برگزار كنيم.

به نظر مي‌رسد، با توجه به فشردگي بازي‌ها در دور برگشت و افزايش فشار رواني و برگزاري آخرين ديدار در سئول برابر تيم كره جنوبي بايد در دور رفت، امتيازات لازم را براي صعود جمع‌آوري كرد.

اين در حالي است كه امارات هم آخرين موقعيت براي حفظ شانس صعود را در اختيار دارد و براي حفظ اين شانس، انتحاري ظاهر خواهد شد. شاگردان دايي بايد بدانند كه در برابر تيمي بي‌محابا به ميدان مي‌روند كه براي پيروزي به ميدان مي‌آيد و حريف هميشه مغلوب ايران را دست كم نگيرند. ما بايد از اين موقعيت بهترين استفاده را كرده و بازي هجومي اماراتي‌ها براي ضدحمله استفاده كنيم و بازيكنان سرعتي خود را بيش از ديگران به كار گيريم.



همچنين بايد اشاره كرد كه علاوه بر ناهماهنگي كلي در تيم ملي، ضعف خط دفاعي و خط حمله نيز از مشكلاتي است كه در آينده مي‌تواند گريبانگير تيم شود. شايد بتوان اميدوار بود كه با تزريق تاكتيك و ايجاد هماهنگي بيشتر، ضعف خط دفاعي برطرف شود، اما مشكل ما در خط حمله، مشكلي است كه مربوط به نبود مهاجم شش‌دانگ است كه وحيد هاشميان به طور بالقوه، توانايي بازي در اين نقش را دارد، اما بايد اذعان داشت كه هنوز هم وجود رسول خطيبي در خط حمله تيم ملي، اميدها به گلزني را از بين مي‌برد.

در حالي اضافه شدن كريم باقري به تيم‌، همه فوتبال‌دوستان را خوشحال كرده كه كريم هنوز به هماهنگي لازم با تيم دست پيدا نكرده، اما حضورش وزنه مؤثري در حركات تيم ملي است؛ اگر كريم، همان كريم پرسپوليس باشد.

به اين ترتيب، شاگردان دايي بايد حساب روزهاي سخت آينده را نيز بكنند و با جنگندگي تمام به ميدان بروند كه شايد سه امتياز آن بتواند جواز صعود ايران به جام جهاني 2010 در روزهاي پاياني باشد.