چالدره ؛ بهشت ناگهان

چالدره نگین غرب مازندران و گل سرسبد جاده دوهزار است، سرزمینی با وسعت 110 هکتار و جریان دو رودخانه دائمی دوهزار و سه هزار، مفروش شده با سنگ های گرانیتی، پوشیده از خزه و درختان کهن توسکا، افرا، لرگ [1] و انواع سرخس ها، گرامینه و پرندگان گونه گون و رنگارنگ همراه با طبیعتی بکر و منحصر بفرد.



این منطقه که چند صد متر از سطح دریا فراتر است، با رونقی از سبز و آبی هایش، دنیای دل انگیزی خلق کرده که در سایر روستاها و مناطق یافتنی نیست. از همین روست که به این منطقه از سالیان پیشتر به چشم تفرجگاه نگریسته اند. در بلندترین یال این ساحت یگانه (جایی که دو رود یاد شده در طرفین آن جاری است)، آثاری از قلعه های قدیمی مشاهده می شود. وضعیت آب انبار، بناها و دیگر آثار باقی مانده، تاریخ چالدره را به سده های پیش از اسلام پیوند می دهد. گویا اجداد ما بر آن فراز شگفت، از بهشت پاسداری می کرده اند.  ادامه مطلب + تصاوير