مرثيه اي براي نون بربری مازندران
اختصاصی دریا نیوز: حکایت نان بد کیفیت شهرهای مازندران شده مثل مثنوی صد من کاغذ ، توصیه می کنم یکبار یک نان داغ بربری تولید یکی از شهرهای مازندران را حتما میل کنید تا متوجه صحبت من شوید.
کافی است یکبار هوس نان بربری داغ کنی و از بد روزگار یا خوش شانسی در یکی از شهرهای این استان سر سبز باشی، آن وقت درک می کنی که بین نان بربری تهران و مازندران چه تفاوت فاحشی وجود دارد، البته قصه بقیه نان ها هم از بربری بهتر نیست، نان های دیگر شهرها هم وضعیت بدتری از نان مرکز استان دارند، نمی دانم مشکل به کجا برمیگرد اما هر مشکلی باید راه چاره ای هم داشته باشد.
کیفیت نان در استان مازندران بسیار پایین است، فکر نمی کنم سلیقه و ذائقه مردم هم پذیرای این نان بد کیفیت باشد، حالا مشکل به آرد برمی گردد یا وضعیت نانوایی ها یا ذائقه مردم نمی دانم اما باید چاره ای اساسی برای آن اندیشید؟
بی کیفیتی نان مازندران حتی داد مسئولان استانی را هم بلند کرده به طوری که آقای استاندار هم از این شاکی شده و خواهان رفع این مشکل است، البته آقای کریمی کیفیت پایین آرد را به خاطر فرسودگی و کهنگی کارخانجات تولید آرد دانسته و به صاحبان صنایع تولید آرد هشدار داده که تا 6 ماه فرصت دارند تا صنایع را مطابق استاندادهای روز کنند و اگر تا پایان این مهلت استاندارد سازی را انجام ندهند تعطیل خواهند شد.
به گفته آقای استاندار با وجود اینکه سالانه میلیارها تومان برای تولید نان استان هزینه می شود اما کیفیت نان همچنان پایین است.
البته من فکر نمی کنم چرخه تولید نان فقط به کارخانجات تولید آرد برگردد چرا که تا رسیدن یک نان در دست مصرف کننده یک زنجیر دورانی باید شکل بگیرد، پس اینجا نانوایی ها و روشهای پخت نان آنها هم می تواند عامل مهم تری از کارخانجات تولید آرد در چرخه تولید نان باشد.
بر این اساس باید استانداردهای خاصی برای کار نانوایی ها تعریف شود تا مطابق این استاندارها به کار تولید نان بپردازند.
بنابر این باید چرخه تولید نان را از حالت سنتی فعلی خارج کرد و مطابق استاندرادهای روز کرد که این امر نیازمند برگزاری جلسات آموزشی، بهداشتی برای شاغلان و گردانندگان نانوایی از سوی هم سازمان بهداشت،درمان و آموزش پزشکی و هم شورای نظارت بر عملکرد نانوایی هاست .
وجود تشکلهای صنفی خاص نانوایی نیز می تواند در افزایش اطلاعات نانوایان و هماهنگی آنها در تولید نان با کیفیت اثر گذار باشد.
از مشکلاتی که می توان به آن در تولید نان اشاره کرد این است که عمده شاغلان در این بخش را افرادی غیر متخصص در امر تغذیه شکل می دهند، اتحادیه های نانوایی باید با بکارگیری افراد متخصص در امر تغذیه به عنوان مشاور نانوایی ها را توجیه کنند از سوی دیگر تولید کنندگان آرد نیز باید با هماهنگی سازمان بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به امر غنی سازی آرد بپردازند تا این مشکلات حل شود .
با همه این تفاسیر توصیه می کنم حتما یک نان بربری را در ساری میل کنید تا متوجه نان بربری بد کیفیت مرکز مازندران شوید که با بربری تهران از زمین تا آسمان فاصله دارد.
اینها را گفتم که شاید همه هم استانی های عزیز از آنهایی که در استان زندگی می کنند و آنهایی که خارج از استان هستند و کم، کم سالی یکبار یاد دیار می کنند دست به دست هم بدهند تا این مشکل از سیمای نان مازندران رفع بشود البته در این قصه قصد آزار خاطر کسی نبود فقط رفع مشکل بود تا بعد...............
* رضا تیموری
کافی است یکبار هوس نان بربری داغ کنی و از بد روزگار یا خوش شانسی در یکی از شهرهای این استان سر سبز باشی، آن وقت درک می کنی که بین نان بربری تهران و مازندران چه تفاوت فاحشی وجود دارد، البته قصه بقیه نان ها هم از بربری بهتر نیست، نان های دیگر شهرها هم وضعیت بدتری از نان مرکز استان دارند، نمی دانم مشکل به کجا برمیگرد اما هر مشکلی باید راه چاره ای هم داشته باشد.
کیفیت نان در استان مازندران بسیار پایین است، فکر نمی کنم سلیقه و ذائقه مردم هم پذیرای این نان بد کیفیت باشد، حالا مشکل به آرد برمی گردد یا وضعیت نانوایی ها یا ذائقه مردم نمی دانم اما باید چاره ای اساسی برای آن اندیشید؟
بی کیفیتی نان مازندران حتی داد مسئولان استانی را هم بلند کرده به طوری که آقای استاندار هم از این شاکی شده و خواهان رفع این مشکل است، البته آقای کریمی کیفیت پایین آرد را به خاطر فرسودگی و کهنگی کارخانجات تولید آرد دانسته و به صاحبان صنایع تولید آرد هشدار داده که تا 6 ماه فرصت دارند تا صنایع را مطابق استاندادهای روز کنند و اگر تا پایان این مهلت استاندارد سازی را انجام ندهند تعطیل خواهند شد.
به گفته آقای استاندار با وجود اینکه سالانه میلیارها تومان برای تولید نان استان هزینه می شود اما کیفیت نان همچنان پایین است.
البته من فکر نمی کنم چرخه تولید نان فقط به کارخانجات تولید آرد برگردد چرا که تا رسیدن یک نان در دست مصرف کننده یک زنجیر دورانی باید شکل بگیرد، پس اینجا نانوایی ها و روشهای پخت نان آنها هم می تواند عامل مهم تری از کارخانجات تولید آرد در چرخه تولید نان باشد.
بر این اساس باید استانداردهای خاصی برای کار نانوایی ها تعریف شود تا مطابق این استاندارها به کار تولید نان بپردازند.
بنابر این باید چرخه تولید نان را از حالت سنتی فعلی خارج کرد و مطابق استاندرادهای روز کرد که این امر نیازمند برگزاری جلسات آموزشی، بهداشتی برای شاغلان و گردانندگان نانوایی از سوی هم سازمان بهداشت،درمان و آموزش پزشکی و هم شورای نظارت بر عملکرد نانوایی هاست .
وجود تشکلهای صنفی خاص نانوایی نیز می تواند در افزایش اطلاعات نانوایان و هماهنگی آنها در تولید نان با کیفیت اثر گذار باشد.
از مشکلاتی که می توان به آن در تولید نان اشاره کرد این است که عمده شاغلان در این بخش را افرادی غیر متخصص در امر تغذیه شکل می دهند، اتحادیه های نانوایی باید با بکارگیری افراد متخصص در امر تغذیه به عنوان مشاور نانوایی ها را توجیه کنند از سوی دیگر تولید کنندگان آرد نیز باید با هماهنگی سازمان بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به امر غنی سازی آرد بپردازند تا این مشکلات حل شود .
با همه این تفاسیر توصیه می کنم حتما یک نان بربری را در ساری میل کنید تا متوجه نان بربری بد کیفیت مرکز مازندران شوید که با بربری تهران از زمین تا آسمان فاصله دارد.
اینها را گفتم که شاید همه هم استانی های عزیز از آنهایی که در استان زندگی می کنند و آنهایی که خارج از استان هستند و کم، کم سالی یکبار یاد دیار می کنند دست به دست هم بدهند تا این مشکل از سیمای نان مازندران رفع بشود البته در این قصه قصد آزار خاطر کسی نبود فقط رفع مشکل بود تا بعد...............
* رضا تیموری
0 نظرات:
ارسال یک نظر