نگاهي مختصر به زندگي آيه الله شيخ علي اكبر الهيان رامسری (2)
جناب حاج شيخ مجتبي الهيان از جناب شيخ ابراهيم حبيبي تنكابني نقل كردند كه روزي شيخ علي اكبرالهيان به مجلس آيه الله بروجردي (قده) در آمد. در آن هنگام آيه الله، شيخ را نمي شناخت. لذا آيه الله سيد مصطفي صفايي خوانساري معرفي ناقصي از شيخ كردند.
مرحوم امام خميني (ره) كه آنجا حضور داشتند، از سر تواضع و فروتني گفت: « من و ايشان هم مباحثه بوديم و همراه [ گويا مدتي در قم و در جاي ديگر در عرفان با هم مباحثاتي داشتند كه امام به آن اشاره داشتند] ولي خاك بر سر ما كه من در جا زدم و ايشان پرواز كردند».
پس از پايان مجلس، شيخ با امام (ره) خلوت كرده به اين نحو معرفي اعتراض نمودند. امام قسم خورد كه اگر چيز ديگري از آنچه گفت، در آن هنگام يادش مي آمد، خود را بدان معرفي مي كرد. (آيت عرفان، ص 165).
وي درعين حال شخصي هوشيارو ازمسائل مختلفي كه درآن عصر مي گذشت نيزغافل نبوده و نفرت خود را از دستگاه ستم كتمان نمي كرد.
استاد محمد رضا حكيمي درباره اش مي گويد: « شيخ علي اكبر الهيان ازعلماي بزرگ بود. اهل علوم باطني و مشاهدات و كرامات با عمري در حدود 70 سال و داراي پيكري نحيف و تحليل رفته از عبادات و رياضات. يكبار از او شنيدم كه مي گفت: اگر من نواب را حضوراً ديده بودم، چه بسا جزو افراد دسته او مي شدم. و با اين سخن اشاره مي كرد به اهميت فوق العاده دفاع مسلحانه ازدين خدا در اين روزگار».
اين مرد بزرگ كه برهواهاي نفساني خود فائق آمده بود، در اثر همين مبارزه با نفس و كسب تقوا و معنويت و دوري از زخارف دنيا و ... عالمي صاحب كرامت شده بود و نكات عجيبي (كه پذيرش آن از مردان بزرگي چون وي هيچ استبعادي ندارد) درباره اش نقل شده كه براي آشنايي با آن ميتوان به كتابهايي چون « سه گفتار» از شاگردشان جناب حجه الاسلام شيخ محمد تقي نحوي و «آيت عرفان » اثر جناب آقاي خليل منصوري و . .. مراجعه كرد.
ايشان در اوايل زمستان1339 خورشيدي بيمار شده و بيماري ايشان شدت يافته و در بيمارستان دكترهشترودي تهران بستري گرديد و سرانجام در روز سه شنبه سيزدهم دي ماه 1339 روح پاكش به ملكوت اعلي پيوست.
جناب حجه الاسلام والمسلمین شيخ محمد تقي نحوي كه مدتها از ملازمين و از شاگردان آن مرحوم بودند، از قول يكي ازاخيار تهران كه در لحظات آخر حيات آن مرحوم نزدش حاضر بود نقل مي كند كه چند لحظه قبل از وفات، ايشان به من فرمودند: زير بغلم را بگيريد تا بنشينم. او را نشانديم، متوجه شديم آن مرحوم پاها را جمع كرده و مودب نشسته و به يك نقطه معيني نگاه مي كنند و لبانش را تكان داده، گويا با كسي صحبت مي كند. سپس پا را دراز كرده و خوابيد و به ملكوت اعلي پيوست. در همين حال بوي عطري بسيار عالي به مشام ما رسيد....
پيكر مطهرش به قم منتقل و پس ازاقامه نماز توسط آيه الله العظمي بروجردي (ره) در قبرستان « وادي السلام» به خاك سپرده شد.
از نكات جالب توجه اينكه مرحوم آيه الله العظمي بروجردي (ره) پس از اقامه نماز بر پيكر مطهرش، خطاب به ايشان فرمودند: « شيخ؛ خوب جوري مُردي» كنايه ازاينكه گرفتار زرق و برق و هوا و هوسها نشده اي...
اتفاقا پس ازرحلت ايشان در مجلس ترحيمي كه از سوي علماي تهران برقرار شد، مرحوم حجه الاسلام و المسلمين فلسفي كه خود ازمريدان ايشان بود، در سخنانش گفت: « شيخ علي اكبر الهيان بزرگ مردي بود كه خود را از هر گونه تعلقات رهايي بخشيده بود و در بند هيچ چيز نبود. او خودش را از بند بندگي غير خدا رها كرده بود و ايشان هيچ گونه هوي نداشت.»
يادش گرامي و روحش در رحمت بيكران الهي متنعم باد.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
وبلاگ ستاد نماز جمعه رامسر
مرحوم امام خميني (ره) كه آنجا حضور داشتند، از سر تواضع و فروتني گفت: « من و ايشان هم مباحثه بوديم و همراه [ گويا مدتي در قم و در جاي ديگر در عرفان با هم مباحثاتي داشتند كه امام به آن اشاره داشتند] ولي خاك بر سر ما كه من در جا زدم و ايشان پرواز كردند».
پس از پايان مجلس، شيخ با امام (ره) خلوت كرده به اين نحو معرفي اعتراض نمودند. امام قسم خورد كه اگر چيز ديگري از آنچه گفت، در آن هنگام يادش مي آمد، خود را بدان معرفي مي كرد. (آيت عرفان، ص 165).
وي درعين حال شخصي هوشيارو ازمسائل مختلفي كه درآن عصر مي گذشت نيزغافل نبوده و نفرت خود را از دستگاه ستم كتمان نمي كرد.
استاد محمد رضا حكيمي درباره اش مي گويد: « شيخ علي اكبر الهيان ازعلماي بزرگ بود. اهل علوم باطني و مشاهدات و كرامات با عمري در حدود 70 سال و داراي پيكري نحيف و تحليل رفته از عبادات و رياضات. يكبار از او شنيدم كه مي گفت: اگر من نواب را حضوراً ديده بودم، چه بسا جزو افراد دسته او مي شدم. و با اين سخن اشاره مي كرد به اهميت فوق العاده دفاع مسلحانه ازدين خدا در اين روزگار».
اين مرد بزرگ كه برهواهاي نفساني خود فائق آمده بود، در اثر همين مبارزه با نفس و كسب تقوا و معنويت و دوري از زخارف دنيا و ... عالمي صاحب كرامت شده بود و نكات عجيبي (كه پذيرش آن از مردان بزرگي چون وي هيچ استبعادي ندارد) درباره اش نقل شده كه براي آشنايي با آن ميتوان به كتابهايي چون « سه گفتار» از شاگردشان جناب حجه الاسلام شيخ محمد تقي نحوي و «آيت عرفان » اثر جناب آقاي خليل منصوري و . .. مراجعه كرد.
ايشان در اوايل زمستان1339 خورشيدي بيمار شده و بيماري ايشان شدت يافته و در بيمارستان دكترهشترودي تهران بستري گرديد و سرانجام در روز سه شنبه سيزدهم دي ماه 1339 روح پاكش به ملكوت اعلي پيوست.
جناب حجه الاسلام والمسلمین شيخ محمد تقي نحوي كه مدتها از ملازمين و از شاگردان آن مرحوم بودند، از قول يكي ازاخيار تهران كه در لحظات آخر حيات آن مرحوم نزدش حاضر بود نقل مي كند كه چند لحظه قبل از وفات، ايشان به من فرمودند: زير بغلم را بگيريد تا بنشينم. او را نشانديم، متوجه شديم آن مرحوم پاها را جمع كرده و مودب نشسته و به يك نقطه معيني نگاه مي كنند و لبانش را تكان داده، گويا با كسي صحبت مي كند. سپس پا را دراز كرده و خوابيد و به ملكوت اعلي پيوست. در همين حال بوي عطري بسيار عالي به مشام ما رسيد....
پيكر مطهرش به قم منتقل و پس ازاقامه نماز توسط آيه الله العظمي بروجردي (ره) در قبرستان « وادي السلام» به خاك سپرده شد.
از نكات جالب توجه اينكه مرحوم آيه الله العظمي بروجردي (ره) پس از اقامه نماز بر پيكر مطهرش، خطاب به ايشان فرمودند: « شيخ؛ خوب جوري مُردي» كنايه ازاينكه گرفتار زرق و برق و هوا و هوسها نشده اي...
اتفاقا پس ازرحلت ايشان در مجلس ترحيمي كه از سوي علماي تهران برقرار شد، مرحوم حجه الاسلام و المسلمين فلسفي كه خود ازمريدان ايشان بود، در سخنانش گفت: « شيخ علي اكبر الهيان بزرگ مردي بود كه خود را از هر گونه تعلقات رهايي بخشيده بود و در بند هيچ چيز نبود. او خودش را از بند بندگي غير خدا رها كرده بود و ايشان هيچ گونه هوي نداشت.»
يادش گرامي و روحش در رحمت بيكران الهي متنعم باد.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
وبلاگ ستاد نماز جمعه رامسر
0 نظرات:
ارسال یک نظر