رمضان جشن است

ما آدم‌های خاکستری و عادی، ماه مبارك رمضان را معمولاً با گرسنگي و تشنگي مي‌شناسيم؛ علامتش هم اين كه مقياس «سخت بودن» يا «راحت بودنِ» رمضانمان به دراز بودن و كوتاه بودن روزهايمان است، و گرما و سرمايش.
كساني كه قدري كلاس بالاتري دارند ـ بالاتر از ما آدم‌هاي معمولي و متعارف ـ علاوه بر گرسنگي و تشنگي، رمضان را با محدوديت‌هايي مي‌شناسند كه بر دست و پا و احياناً گوش و زبانشان مي‌زنند. پس آنها هم «رمضان سخت» و «رمضان راحت» دارند؛ به ميزان مصيبت‌هايي كه براي چشم بستن بر «ديدني‌هاي ويژه» كشيده‌اند و هزينه‌هايي كه براي فرار از مجلس غيبت پرداخته‌اند.اما براي كساني كه «رمضان» را «قدر» مي‌شناسند، اين ماه يك جشن بزرگ است. پس گرسنگي و تشنگي آن، و مراقبه‌هاي مخصوص آن، نه برایشان سخت است و نه طولاني، و نه مانع شاد شدن و شاد بودن و شادي كردن... .
*** *** ***
رمضان، ماه «جشن» است؛ جشن بزرگ عبادت و بندگي و جشن باشکوه شور و شيدايي؛ جشني نه از جنس شكلات و شيريني و نه از روي لهو و لودگي كه از سر اخلاص و اراده و از نوع گرسنگي و لب‌تشنگي. و چرا جشن نباشد؛ وقتي خداوند در اين ماه نگاهي دوباره و از سر شوق به زمين مي‌اندازد و ملايكه‌اش، شيطان اين دشمنِ خونی انسان را در بند و زنجير مي‌كنند و درهاي آسمان ـ برخلاف ماه‌هاي ديگر ـ در تمام شبانه روز باز است...
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که قرآن در آن رنگ و بويي ديگر دارد، مثل شكوفه‌هایي لطيف، كه در بهارشان به روي زمين و زمان لبخند مي‌زنند... .

و چرا جشن نباشد؛ وقتی که شب قدر در آن است كه شب نزول قرآن است و شب تنزّل فرشتگان است و شب بيعت دوباره با امام (ع) است و شبِ نگاه به آسمان است و بهانه ما براي جشن گرفتن و شادي كردن همين بس كه با احياي اين شب، به اندازه هزار ماه عبادت خدا را كرده‌ايم... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که معده‌هاي خالي و لب‌هاي تشنه برخي از ما بهتران ـ دست‌كم براي چند روزي از سال ـ آنها را به ياد گرسنگي فقيران و يتيمان و بيوه‌زنان مي‌اندازد... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که گناهانمان مثل برگ پاييزي مي‌ريزد؛ اگر روزه‌دار واقعي باشيم... .و چرا جشن نباشد؛ وقتی که خدا نه تنها بهشت و بزمش را كه «خودش» را به روزه‌دار هدیه مي‌کند... .

*** *** ***
و رمضان اگر جشن نبود، حلولش را به يكديگر تبريك نمي‌گفتيم و در گرامي‌داشتش به خانه‌هاي يكديگر ميهماني نمي‌رفتيم.خدايا! به خاطر اين ماه، به خاطر اين جشن، به خاطر قرآن، به خاطر پيامبران و امامان، به خاطر چشاندن مزه فقر و حرمان، به خاطر شب قدرت و به خاطر «خودت»، از تو متشكريم.جشن رمضانتان مبارک