گذری بر ترانه های محلی

تنکابن و رامسر از غربی‌ترین شهر‌های مازندران محسوب می‌شود که مردمانش لهجه‌ای گیلکی- مازندرانی(گیلماز) دارند. این منطقه که سابقاً جزو استان گیلان بود از لحاظ زبانی و آداب و رسوم وابستگی‌های زیادی به هر دو استان گیلان و مازندران دارد و این موضوع هم در لهجه و هم در آیین‌های این خطه به خوبی هویداست. در این خطه ترانه‌های محلی و اشعار عامیانه فراوانی وجود دارد.

بیشتر این ترانه‌ها از حوزه فرهنگی شرق گیلان به این خطه آمده و البته با لهجه محلی خوانده می‌شود معروفترین این ترانه ها صبورای، جان می طوبی، رعنا گلی، عزب لاکو و غیره می‌باشند اما این نغمه ها متأسفانه در عصر حاضر در حال فراموشی است و این ترانه‌ها و اشعار را بیشتر پیرمردان روستایی در دل خود نگهداشته‌اند و در بین جوانان کمتر یاد و نشانی از آنها باقی مانده است.

متن كامل..